W TROSCE O TOLERANCJĘ W WYCHOWANIU-MYŚLI I PRACA Z DZIECKIEM JANUSZA KORCZAKA

Abstract

W artykule opisano problemy związane z brakiem tolerancji w okresie życia Janusza Korczaka, znanego
pedagoga który wprowadził wiele innowacyjnych metod wychowawczych i opiekuńczych. Autor
koncentruje się w zarysie na aksjologicznych kontekstach wychowania do tolerancji na przykładzie
twórczości Korczaka. Poprzez jego różne opowieści dla dzieci przybliża poprawne rozumienie tolerancji
i wymienia czynniki, które ogrywają ważną rolę w budowaniu więzi, w integrowaniu jednostek i grup
w całości zdolne do realizacji celów ponadjednostkowych. Zaznacza, że bez tolerancji nie może być
przyjaźni, miłości, współpracy, współdziałania czy nawet współistnienia. Wychowanie do tolerancji jest
warunkiem koniecznym konstruowania nowego, lepszego świata opartego na bezkonfliktowych relacjach
tworzących społeczny klimat bezpieczeństwa i możliwości rozwojowych.
Autor koncentruje się na wytrwałej pracy Korczaka z dziećmi w okresie II wojny światowej. Opisuje
jego nowatorskie metody i sposoby stosowania tolerancji w procesie wychowania i edukacji dziecka,
które pomimo sporego upływu czasu są nadal aktualne.